Στον Ιερό Ναό Αγίου Γερασίμου Βόλου λειτούργησε σήμερα, Κυριακή της Τυρινής, ο Σεβ. Μητροπολίτης Δημητριάδος κ. Ιγνάτιος, κεκλεισμένων των θυρών, λόγω των μέτρων για την προστασία της δημόσιας υγείας.
Δείτε εδώ ή ενσωματώστε: <iframe width=”640″ height=”480″ src=”https://www.youtube.com/embed/TcngThTamiI” frameborder=”0″ allow=”accelerometer; autoplay; clipboard-write; encrypted-media; gyroscope; picture-in-picture” allowfullscreen></iframe>
Στο κήρυγμά του ο Σεβασμιώτατος τόνισε ότι «η Μεγάλη Τεσσαρακοστή είναι η πορεία μας προς τον μεγάλο θησαυρό του Παραδείσου, που δεν μοιάζει με τους εφήμερους και γήινους θησαυρούς, εκείνους που έχουν ημερομηνία λήξης, που επιδιώκουμε συνήθως. Είναι ο θησαυρός που θα μας συνοδεύει στην αιωνιότητα, που ο άνθρωπος απέκτησε συγχωρώντας, νηστεύοντας, αγαθοποιώντας, κοινωνώντας με την αγάπη των ανθρώπων και του Θεού. Η Εκκλησία μας, τούτη την περίοδο, μας καλεί να κοινωνήσουμε τον Αναστημένο Χριστό, αφού, όμως, προηγουμένως περάσουμε από το σκάνδαλο της Σταύρωσης. Εδώ χρειάζεται, όμως, προσοχή, καθότι και οι Μαθητές έζησαν και συμπορεύτηκαν με τον Χριστό, είδαν και άκουσαν την Αλήθεια, δόξασαν τον Θεό, εντούτοις, όταν έφθασε η ώρα του Πάθους, εκείνος εκ των Μαθητών που είχε επενδύσει σε έναν επίγειο Χριστό προχώρησε στην προδοσία και απελπισμένος έφθασε στην άρνηση της ίδιας της ζωής. Αλλά και οι άλλοι Μαθητές δεν άντεξαν και σκορπίστηκαν, φοβήθηκαν, όμως, δεν απελπίστηκαν και έμειναν ενωμένοι, με την ελπίδα ζωντανή και σώθηκαν και βίωσαν την χαρά της Αναστάσεως. Η πορεία, λοιπόν, που καλούμαστε να βαδίσουμε, ιδιαίτερα, μάλιστα, τούτο τον καιρό, δεν είναι εύκολη. Προχωρούμε σταυρούμενοι, βιώνοντας το μαρτύριο της πανδημίας. Εντέλει, όμως, ο καθένας και όλοι μαζί θα κριθούμε από το αποτέλεσμα. Η στάση μας κατ’ αυτή την μαρτυρική πορεία θα κρίνει κατά πόσον είμαστε μαθητές Χριστού ή όχι. Εάν επενδύουμε μόνο στην επίγεια δύναμη της Εκκλησίας, που μπορεί να επιβάλει το θέλημά Της, τότε, μάλλον, δεν είμαστε αυθεντικοί μαθητές του Χριστού. Ο πειρασμός είναι μεγάλος, να θελήσουμε να επιβάλουμε την δική μας θέληση. Εντούτοις, καλούμαστε να κρατήσουμε την ενότητα της κοινωνίας νηστεύοντας και συγχωρώντας, γιατί ο Χριστός μας δείχνει τον δρόμο, εάν θέλουμε να Τον συναντήσουμε, έναν δρόμο μαρτυρικό, με πολύ πόνο, με στερήσεις, με υπομονή, που πρέπει να διανύσουμε με χαρά, γιατί κανείς δεν μπορεί να μας στερήσει την εσωτερική χαρά, που θα μας οδηγήσει στον θησαυρό της ζωής μας…».
Σε άλλο σημείο της ομιλίας του ο κ. Ιγνάτιος αναφέρθηκε στην αξία της συγχώρησης: «ώρες ώρες πονάμε, αγανακτούμε για τους κανόνες και τους όρους που μας επιβάλλονται και αναρωτιόμαστε πώς θα απαντήσουμε στην καταπίεση που ασκείται στις ψυχές και στα σώματά μας; Αν απαντήσουμε με την βία δεν είμαστε του Χριστού μαθητές. Ο Κύριος μάς καλεί να επιλέξουμε την ασκητική πορεία της ταπεινής αγάπης, παρά το κόστος του πόνου. Ο Σταυρός είναι πόνος, αλλά μόνο δι’ Αυτού μπορούμε να φθάσουμε στην νίκη. Έτσι είμαστε μαθητές του Χριστού κι έτσι η Σαρακοστή αποκτά ουσιαστικό νόημα και αξία και θα οδηγήσει στο αληθινό Πάσχα. Η πρόκληση της φετινής Τεσσαρακοστής είναι να σταθούμε με συγχώρηση, υπομονή, νηστεία, χαρά και προσευχή. Μόνον έτσι θα βγούμε νικητές από την εμπειρία της πανδημίας και πνευματικώς ωφελημένοι, έχοντας επιτελέσει έργο πνευματικό, που θα ανταμείψει ο Χριστός με την χαρά της Ανάστασής Του».
