Το Σωματείο Καθαριστριών – Καθαριστών νομού Μαγνησίας, καλεί όλους τους συναδέλφους και συναδέλφισσες καθαριστές και καθαρίστριες, σε κάθε χώρο δουλειάς, την Παρασκευή 19 Μάρτη, στις 6:00 μμ, στην Πλατεία Ελευθερίας, σε συγκέντρωση για την προστασία της υγείας, την επιβίωση, ενάντια στην κρατική βία και καταστολή.
Έχει περάσει ένας χρόνος από το ξέσπασμα της πανδημίας χωρίς κανένα ουσιαστικό μέτρο για την υγεία, την επιβίωση του λαού, το δικαίωμα στην σταθερή και αξιοπρεπή εργασία.
Η κυβέρνηση της ΝΔ, αφού «χειροκρότησε» υγειονομικούς, νοσηλευτικό προσωπικό, καθαρίστριες και τους ανακήρυξε ήρωες πρώτης γραμμής, άφησε αθωράκιστο το δημόσιο σύστημα υγείας, τα σχολεία και τα πανεπιστήμια στο έλεος της πανδημίας και της αντιλαϊκής πολιτικής.
Οι αυξημένες ανάγκες της πανδημίας έφεραν στην επιφάνεια τις τεράστιες και διαχρονικές ελλείψεις σε προσωπικό και υποδομές στην υγεία και παιδεία. Αντί να προχωρήσει σε προσλήψεις, η κυβέρνηση απολύει εν μέσω πανδημίας καθαρίστριες, πετώντας τες στο δρόμο και την ανεργία.
Μας κουνούν το δάχτυλο ότι δεν προσέχουμε,
ότι εμείς ευθυνόμαστε για τη διασπορά του ιού!
Αλήθεια, ευθυνόμαστε που σε όλους τους χώρους δουλειάς το προσωπικό καθαριότητας είναι πάνω από 50% μειωμένο, ενώ σε πολλές περιπτώσεις και απλήρωτο.
Η ευθύνη βαραίνει αποκλειστικά την κυβέρνηση που άφησε ένα χρόνο τώρα αθωράκιστη την υγεία, τη ζωή μας, τη δουλεία, την επιβίωση μας.
Κοροϊδεύουν και μιλούν για καραντίνα, όταν η κυβέρνηση και τα παπαγαλάκια της δουλεύουν νυχθημερόν πως θα βάλουν σε καραντίνα τα δικαιώματα μας, δυναμώνοντας το όργιο καταστολής σε χώρους δουλειάς, πανεπιστήμια, γειτονιές.
Έχουν λυσσάξει γιατί καθημερινά τα σωματεία αποκαλύπτουν καθημερινά το αίσχος και τη γύμνια της εγκληματικής πολιτικής τους που πάει χέρι – χέρι με την αστυνομοκρατία, τη βία και την καταστολή.
Έχουν λυσσάξει γιατί στο επίκεντρο των αιτημάτων μας βάζουμε τις ανάγκες μας και όχι τα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων.
Απαιτούμε:
Επίταξη ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ του ιδιωτικού τομέα της Υγείας, χωρίς αποζημίωση.
Μέτρα προστασίας των εργαζομένων στους χώρους δουλειάς, στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς, στα σχολεία και τα Πανεπιστήμια.
Καμία απόλυση καθαρίστριας και καθαριστής σε όλους τους χώρους δουλειάς.
Μονιμοποίηση όλων των συμβασιούχων χωρίς όρους και προϋποθέσεις με πλήρη ασφαλιστικά και εργασιακά δικαιώματα.
Καμία περιστολή των δημοκρατικών δικαιωμάτων των λαών με πρόσχημα τον κορονοϊό.
Να μπει τέρμα στην αστυνομοκρατία και την κρατική καταστολή.
Για τις απολύσεις καθαριστών και καθαριστριών σε όλο το Δημόσιο Τομέα
Εκατοντάδες συνάδελφοι, καθαρίστριες και καθαριστές , απολύονται το διάστημα αυτό σε όλους τους χώρους δουλειάς στο Δημόσιο.
Με αφορμή την απόφαση του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΔΕΕ), διαδίδεται ότι τάχα η Οδηγία αυτή υπερισχύει του Ελληνικό Συντάγματος, που απαγορεύει τη μετατροπή των συμβάσεων ορισμένου χρόνου σε αορίστου, συνεπώς το μόνο που έχουν να κάνουν οι συμβασιούχοι είναι να προσφύγουν κατά χιλιάδες στα δικαστήρια για τη διεκδίκηση του δικαιώματος τους στη μόνιμη και σταθερή δουλειά.
Η Οδηγία της ΕΕ δεν υποχρεώνει τη μετατροπή των συμβάσεων ορισμένου χρόνου σε αορίστου. Αντίθετα, στοχεύει στην ανακύκλωση της ανεργίας, εμποδίζοντας ακόμα και τη σύναψη διαδοχικών συμβάσεων ορισμένου χρόνου με τους ίδιους εργαζόμενους.
Οι εμπνευστές της Οδηγίας αυτής, Ευρωπαϊκή Ένωση, μονοπωλιακοί όμιλοι, κυβερνήσεις, έχουν διαχρονικό και πάγιο στόχο τη γενίκευση των ελαστικών μορφών εργασίας, συμφωνούν στην κατάργηση της μόνιμης και σταθερής δουλειάς.
Ήταν το 2002 – 2004, που ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ο τότε ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ (νυν ΣΥΡΙΖΑ), μαζί με την ηγεσία της ΓΣΕΕ, διαγκωνίζονταν για το ποιος είναι ο καλύτερος «υπερασπιστής» των συμβασιούχων, ενώ οι δυνάμεις τους στο συνδικαλιστικό κίνημα εμπόδιζαν τους συμβασιούχους να εγγραφούν στα σωματεία μαζί με τους μόνιμους εργαζόμενους.
Είναι τα ίδια κόμματα που ψήφισαν το Άρθρο 103 του Συντάγματος το 2001, που απαγορεύει τη μετατροπή των συμβάσεων ορισμένου χρόνου σε αορίστου. Το 2018 και 2019, απέρριψαν την πρόταση που κατέθεσαν πάνω από 150 Σωματεία, Νομαρχιακά Τμήματα της ΑΔΕΔΥ και Ομοσπονδίες του Δημοσίου για αναθεώρηση του συγκεκριμένου Άρθρου.
Οι δυνάμεις του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού και μεγάλα δικηγορικά γραφεία, πατώντας πάνω στην απόγνωση και την ανάγκη για δουλειά χιλιάδων συμβασιούχων σε όλη τη χώρα, σπέρνουν συγχύσεις και καλλιεργούν αυταπάτες, δείχνοντας ως διέξοδο τις αίθουσες των δικαστηρίων, σε μια ακόμη προσπάθεια που υπονομεύει τον αγώνα, την κοινή μάχη που πρέπει να δώσει ενωμένη η τάξη μας για μόνιμη και σταθερή δουλειά.
Το ίδιο έργο το έχουμε ξαναδεί! Πρέπει να πάρουν αποφασιστική απάντηση οι μεθοδεύσεις και ο εμπαιγμός όσων αποσκοπούν στο να εγκλωβιστούν οι συμβασιούχοι σε νομικίστικες διαδικασίες, πάντα με το …αζημίωτο, αφού δικηγορικά γραφεία φτάνουν να ζητάνε από καθαρίστριες μέχρι και 500 ευρώ το κεφάλι!
Απάντηση που δεν μπορεί να είναι άλλη από το δρόμο του αγώνα μαζί με τους υπόλοιπους εργαζόμενους! Αγώνας που όσο θα μαζικοποιείται και θα δυναμώνει θα γκρεμίζει και τις αυταπάτες, ότι λύση στα προβλήματα μας μπορούν να δώσουν αυτοί που τα δημιουργούν και τα συντηρούν!
ΚΑΝΕΝΑΣ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΣ ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ!
ΜΑΖΙΚΗ, ΜΑΧΗΤΙΚΗ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΚΑΙ ΜΟΝΟΔΡΟΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΤΙΣ ΣΥΛΛΟΓΙΚΕΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΕΙΟΥ ΜΑΣ!
