Είναι ένας παππούς και μια γιαγιά και βλέπουν τηλεόραση όταν ξαφνικά εμφανίζεται ο Χάρος μπροστά τους.
«Ποιος είσαι εσύ» ρωτά η γιαγιά.
«Ο Χάρος» «Και τι θες;» λέει ο παππούς.
«Ήρθα να πάρω τον έναν απ’ του δυο σας»
«Εμένα πάρε, άσε τη γυναίκα μου να ζήσει!» λέει ο παππούς.
«Όχι, εμένα πάρε, άμα χάσω τον παππού, πως θα ζήσω;» λέει η γιαγιά.
«Σας δίνω διορία μερικές ώρες να αποφασίστε και θα ξανάρθω» λέει ο Χάρος.
Κάθισαν οι δυο τους, συζήτησαν, συζήτησαν, αλλά δεν μπόρεσαν να καταλήξουν πουθενά: «Άμα σε χάσω» έλεγε η γιαγιά στον παππού.. «δεν θα μπορέσω να ζήσω ούτε μία ώρα!». «Το ίδιο και εγώ…» έλεγε ο παππούς. «…Αλλά κάτι πρέπει τι να σκεφτούμε…. Πάω στην εκκλησία να προσευχηθώ, να πάρω τη γνώμη και του παπα-Θανάση που είναι σοφός άνθρωπος, πως θα καταφέρουμε ξεγελάσουμε τον Χάρο».
Φεύγει ο παππούς αλλά ξέχασε τα κλειδιά του και γυρίζει να τα πάρει. Χτυπά το κουδούνι… «Ποιος είναι;» ρωτά η γιαγιά.
«Ο Χάρος» λέει ο παππούς για να την τρομάξει….
και απαντά η γιαγιά: «Στην εκκλησία πάει!!!»
