Μέχρι να στρώσουν τα πράγματα και να βγάλει τα πρώτα έξοδα, ξεκίνησε να δουλεύει με τρεις γυναίκες. Αυτές που είχε προσλάβει αρχικά ήταν ένα μοντέλο, μια νοικοκυρά και μια δασκάλα.
Την πρώτη κιόλας εβδομάδα λειτουργίας, αντιλήφθηκε ότι όλοι οι πελάτες έδειχναν φανερή προτίμηση στην δασκάλα. Φαινόταν από τα κέρδη: Το μοντέλο έβγαλε 300 ευρώ, η νοικοκυρά 350 ευρώ και η δασκάλα 1500 ευρώ.
Την δεύτερη εβδομάδα είχε ξανά τα ίδια αποτελέσματα κι έπαθε την πλάκα του. Αναρωτιόταν γιατί προτιμούν όλοι την δασκάλα κι έτσι έπιασε έναν τακτικό πελάτη και τον ρώτησε:
«Γιατί επιλέγεις πλέον μόνο την δασκάλα;»
Κι ο πελάτης του απάντησε:
«Την πρώτη φορά πήγα με το μοντέλο αλλά ήταν πολύ προσεκτική, μην σπάσει κανένα νύχι, μην πάθει καμιά γρατζουνιά κτλπ. Την δεύτερη φορά πήγα με την νοικοκυρά αλλά εκείνη ήταν όλο παρατηρήσεις: «Όχι στο κρεβάτι, μόλις το έστρωσα, όχι στην πολυθρόνα γιατί θα λερωθεί, μην πατάς εδώ κτλπ.» Ενώ η καθηγήτρια μόλις ολοκληρώσει σε ρωτάει:
“Το καταλάβατε, ή να το ξανακάνουμε για να το καταλάβετε καλύτερα;”»
