Άραγε τι αντίκτυπο μπορεί να έχει στη ψυχολογία των κατοικίδιων μας η καραντίνα;
Οι σκύλοι, λόγω των ισχυρών δεσμών που έχουν αναπτύξει με τους ιδιοκτήτες τους, έχουν το «χάρισμα» να διαισθάνονται και να «οσμίζονται» τον φόβο, την ανησυχία και τη θλίψη των αφεντικών τους. Έτσι, προσπαθούν να μας κρατήσουν συντροφιά αυτές τις δύσκολες ημέρες του κορωνοιου, με τον δικό τους ξεχωριστό τρόπο. Ωστόσο, πολλές φορές δεν καταφέρνουν να μας αλλάξουν την ψυχολογική κατάσταση στην οποία βρισκόμαστε και «μαραζώνουν», καθώς εισπράττουν το αρνητικό κλίμα.
Από την άλλη, η ρουτίνα λειτουργεί σε έναν σκύλο, σαν «ασφάλεια». Με άλλα λόγια, τα κατοικίδια μας νιώθουν ασφάλεια, όταν τηρείται το καθιερωμένο τους πρόγραμμα (π.χ. οι ώρες φαγητού, παιχνιδιού, περιπάτου, ύπνου), αφού όπως έχει αποδειχθεί, έχουν αντίληψη της ώρας που περνάει. Αυτό το κατορθώνουν μέσω των συνδέσεων και ενός οργάνου που ονομάζεται Vomeronasal organ. Για παράδειγμα, όταν ο σκύλος μας ακούσει το πρώτο κουδούνι του σχολειού, ξέρει ότι είναι η ώρα να σε ξυπνήσει και να πάρει το πρωινό του γεύμα, γιατί με αυτό το ηχητικό ερέθισμα έχει συνδέσει τη συγκεκριμένη στιγμή.
Αυτό πολλές φορές έχει ως αποτέλεσμα, οι σκύλοι μας να συνηθίζουν σε μία νέα καθημερινότητα, λόγω της πολύωρης παρουσίας μας στο σπίτι και της αλλαγής του ωραρίου μας, που έχει ως συνέπεια τη τροποποίηση και του δικού τους προγράμματος. Επιπλέον, είναι νευρικοί, αφού δεν κοιμούνται το ίδιο με πριν, όταν δηλαδή απουσιάζαμε.
Ένα ακόμα ερώτημα που προκύπτει , είναι πως αντιδρούν, όταν εμείς επανέλθουμε στην κανονικότητα μας. Είναι γνωστό άλλωστε, ότι μερικοί σκύλοι βιώνουν έντονο στρες και άγχος, κατά την απουσία των κηδεμόνων τους, εμφανίζοντας συχνά συμπτώματα, όπως ενούρηση εντός σπιτιού, καταστροφή αντικειμένων και έντονο γάβγισμα.
Ας προσπαθήσουμε επομένως, να αφιερώσουμε λίγο παραπάνω χρόνο στη φροντίδα της ψυχικής υγείας των ζώων μας, παίζοντας μαζί τους και κάνοντας διάφορες δραστηριότητες. Άλλωστε, εκείνα μας προσφέρουν απλόχερα την αγάπη τους, δίχως να ζητούν αντάλλαγμα.
Δέσποινα Κοτρόγια
